Beeldende Inspiratie
Welke beeldend kunstenaars stimuleren mij? Kunstenaars spreken mij aan wanneer zij speels, slim inventief zijn, lef hebben, tegendraads zijn en door weten te zetten. Hun kunst is rijk aan kleur, maar vaak ook spaarzaam.
Ze wisselen van discipline en onderwerp, combineren materialen, zij voelen zich vrij daarin, doen afstand van de trends in de tijd waarin ze leven maar laten zich wel inspireren door andere vernieuwende kunstenaars.
Ik kijk met bewondering en verwonder mij.
Dit is een keuze uit mijn lange lijst die ik in gedachte voor mij zie (en die groeit en groeit):
Karel Appel 1921 A’dam -2006 Zürich “Als barbaar in deze barbaarse tijd” Windmolen 1948. Stedelijk Museum A’dam
Alberto Burri 1915. Città di Castello It. 1995 Nice France “I will not be a Sunday Painter” Zonder titel - Palazzo Abizzini Città di Castello It
Alexander Calder 1898 Lawton U.S. 1976 New York City “I paint with shapes.” Metropolitan Museum of Art New York city
Saul Leither 1923 Pittsburgh 2013 New York City “(-) I believe there is such thing as a search for beauty.” Red Umbrella ca. 1958
Ana Lupas. 1940 Cluj-Napoca, Roemenië “Kunst maken in dienst van de socialistische staat was voor mij geen optie” On this site of the Elbe overzichtstentoonstelling Stedelijk Museum Amsterdam 2023
En dan is er Marisa Merz.
Het werk van Marisa Merz, enige vrouw bij de kunstbeweging Arte Povera, kreeg lange tijd minder aandacht dan dat van haar man Mario. Voor mij is zij een groots voorbeeld van een kunstenaar die tegen de stroom in blijft roeien en haar eigen weg volgde. Met de uitreiking van de Gouden Leeuw voor a Lifetime Achievement tijdens de Biënnale van Venetië 2013 werd haar volledige oeuvre geëerd. En volgens de critici was dat meer dan terecht.
Marisa Merz: “When we say ‘beautiful’ we are alive.”
Dochter Bea: “ She answered that she only did what she liked and that every work originated from the pleasure of making it, from the spontaneous gesture or finding of a particular object or material.”
Marisa Merz Turijn
(Van de keuken tot in de huiskamer) Midden jaren zestig
Marisa Merz Scarpette Turijn 1968
Kunstbeweging Arte povera
Welk bijzonder gedachtegoed inspireert mij? De uitgangspunten van Arte Povera de kunstbeweging in Italië van ongeveer 1968 tot eind jaren 70 geven mij stof tot nadenken.
Arte Povera wil het kunstwerk als verhandelbaar “product” tegengaan. De consumptiemaatschappij, met daarbij de vercommercialisering van de kunst, was voor de betrokken kunstenaars een punt van aandacht. Een van de doelen is het doorbreken van de hiërarchie tussen kunst en het alledaagse.
Kunstwerken werden gemaakt van eenvoudige, vaak natuurlijke, vergankelijke materialen en werden door sommige kunstenaars (tijdelijk) tentoongesteld op daarvoor ongebruikelijke plaatsen zoals in parken of aan zee. Hierdoor werd kunst toegankelijk voor iedereen en, omdat het vaak op de grond stond of lag was het kunst waar niet tegenop gekeken hoefde te worden.
Er worden heel veel kunstenaars gerekend onder Arte Povera. Ik noem hier:
Jannis Kounellis (1936 Piraeus Gl.- 2017 I Rome It.)
Mario Merz (Milaan It. 1925. – 2003)
Giuseppe Penone (Garessio It.1947)
Michelangelo Pistoletto (Biella It. 1933)
Marisa Merz (Turijn It .1926-2019)
Beelden van de expositie Arte Povera uit de Pinault collectie
Bourse de Commerce
Parijs 9 oktober 2024- 20 januari 2025:
